DakhaBrakha

De heerlijke taalbarrière van DakhaBrakha Van mondharp tot hiphop en terug

Jan 23, 2017

De heerlijke taalbarrière van DakhaBrakha Van mondharp tot hiphop en terug

In 2013 was DakhaBrakha één van de hoogtepunten van het State-X New Forms festival. Op deze ijzige 21e januari 2017 is het viertal opnieuw uit thuisland Oekraïne overgekomen voor een optreden in het Paard van Troje. Als de kozakkenmutsen van de drie dames uit het gezelschap al niet voor voldoende warmte zorgen, is het de hartverwarmende muziek wel.

Eind vorig jaar brengt DakhaBrakha met ‘The Road’ na jarenlang non-stop touren een nieuw album uit. De band neemt haar luisteraars mee op een muzikale roadtrip door de verschillende landschappen die Oekraïne rijk is. Zingen over landschappen levert veelal sfeervolle maar oersaaie muziek op, maar daar is in het geval van DakhaBrakha absoluut geen sprake van. Als de muziek representatief is voor het land, dan is het begrijpelijk dat een fijnzinnige cultuurliefhebber als Putin het er zo graag bij wil hebben.

Bij DakhaBrakha kunnen alle clichés over Balkan beats, volksliedjes en jammerende Russische bruiden direct overboord. De witte trouwjurken hebben de drie dames deze keer thuis gelaten en verruilt voor fleurige traditionele gewaden. De enige man van het stel, zanger, mondharpist en olijke brommert Marko Halanevych, spreekt na jarenlang de wereld rondreizen inmiddels een paar woordjes Engels en Nederlands en heeft daarmee de lachers op zijn hand. Maar ook de dames kunnen er wat van: iedere stemband is een instrument op zich en door de verraderlijke mimiek weet je nooit of je naar een zwaarmoedig klaaglied of een scène uit een operette staat te luisteren.

Doet er ook niet toe, als er al een barrière is vanavond, is het de taal in ieder geval niet. Schrille kreetjes, knap getimede vogelimitaties en zelfs een venijnige rap op een etnisch verantwoorde hiphop beat komen voorbij. Terwijl een deel van het publiek de teksten woord voor woord kan meezingen, tast het merendeel toch volstrekt in het duister over wat er gezongen wordt. De grote variatie in de muziek, het ongekend knappe gegoochel met stemmen en de super aanstekelijke beats maken een avondje DakhaBrakha echter een onvergetelijke ervaring waar je niet anders dan met een grote glimlach op kunt terugkijken.

  • Tekst: Frank Veldkamp | Foto's: Bente van der Zalm 
  • 22 januari 2017

 

http://3voor12.vpro.nl/